Wasser

Das Wasser da obe, so dünkis ihn, heig eifach e chli es Güüli, het er am dritte Morge bim Zmorge, wo ner der erscht Schluck Tee gno het, de äntlech einisch gseit. Geschter u vorgeschter het er das eifach no zur Kenntnis gno ohni z reklamiere, aber hütt het das Tee ihn bsungers grusig tünkt. U o ds Gaffee am Mittag isch nid gsi, wie nes Gaffee us so re Gaffeemaschine hätt söue si. Das Gschmäckli isch so penetrant gsi, dass er sis Espresso du schliesslech usglärt het.

Seie het das nid tünkt. Sie het am Gschmack vo Tee u Gaffee gar nüt chönne ussetze. I de Ferie sig ds Wasser äbe mängisch e chli angers weder deheime, het si gmeint. Aber si het ja gwüsst, dass är vor eme ne Zitli ir Zitig dä Artiku über d Ufbereitig vom Trinkwasser gläse het. Är hett scho ging chli sensibu uf so Brichte reagiert. Aber hie i de Bärge, so het si dänkt, wärdi ds Wasser doch emu scho no i der Ornig si. U glich hei si du vom Lädeli unger es Sächserpack Wasser i Petfläsche ds stotzige Wägli i ds Feriehüsli ufe treit. Angers hätt är sis Tee di nächschte zwo Wuche nümm chönne gniesse. U dermit äuä o nid siner Ferie.

Nume dass es mit däm Wasser us de Fläsche nid isch besser worde. Da het nid emau no e Löffu Zucker meh öppis möge bringe. Är chönni das nid trinke. Sie söu itz mau e Schluck probiere. Nid viu hätti gfäut u si hätt der Chopf gschüttlet. Schliesslech het sie ja o es Tee vor sech gha, u das isch iwandfrei gsi. Ihm u em Fride zlieb het si itz haut es Schlückli us sim Tassli gnoh – u hätt grad chönne schpöie.

Si luegt uf di Zuckerbüchse uf em Tisch u faht plätzlech afa lache. Di Büchse, wo sie am erschte Tag het nachegfüut gha, isch no haub vou Sauz gsi. Kes Wunger, het sis Tee es Güüli gha.