Tanke

Morn söu sie de gschider fahre, seit är am Abe zu ihre. Är sig de äuä z müed. Sie fröit sech scho fasch druf, so säute wie si no Outo fahrt. Nid wüu sis schlechter miech aus är. Är fahrt eifach viu lieber. U ihre isch es eigentlech glich, wär fahrt, Houptsach, es geit vorwärts.

U so tuet är ihre am nächschte Morge d Outotüre uf, so wie ging – die uf der Bifahrersite. Sie schtigt i u merkt de ersch ab auem Fahre, dass ja är wider am Schtüre isch. Sie seit witers nüt. Es isch ja glich.

Si müesse no ga tanke. Dert häre, wo der Moscht am wenigschte choschtet. Das isch ihm wichtig. Das isch o überhoupt nid wit. Aber meischtens mues me warte. Wüu a der einte Zapfsüle vo der chline Tankschteu nume grad zwöi Outo glichzitig chöi tanke.

Läck, di schüttet ds Bänzin äuä mit em Löffeli i Tank, ghört me ne de öppe motze. Oder: Lue mau, itz putzt dä no der Techu ab. Nei, itz muess si ono ds Chärtli sueche. U: Lue mau, wie die luegt, di luegt em Schtutz zue, win er i Tank fliesst. Zum nächschte macht er: De fahr doch fange füre du Löu, u mach dert dis Büro fertig. U der Hoselade zue. Zum Glück si d Outoschibe dobe. Seie dünkts fasch gschider, we das niemer ghört.

De isch du äntlech är ar Reihe. Ds Portemonnaie hett er scho ir Hang, der Tankdechu isch lengschtens offe. Schnittig fahrt er näb di Süle, schtigt gschmeidig us, schteckt ds Chärtli i Schlitz u git der Code i, u chum isch er usgschtige, scho hocket er wider hinger em Schtürrad u träit der Schlüssu u isch wäg. Mou, dä Ma, dä weiss wie tanke.

Bir nächschte Ample wird er plötzlech schtutzig. Itz heig är doch grad... Ds Bänzinlämpli lüchtet ging no, u der Zeiger isch ganz dunger. Sie seit nüt u dänkt nume, er hätt o gschider em Schtutz zuegluegt, win er i Tank fliesst. De hätt er gmerkt, dass da gar nüt louft. Bir nächschte Tankschteu uf der Outobahn hett er de use u fahrt näbe ne freii Süle. Hie mues er ke Sekunde warte. Är luegt i ds Portemonnaie u nächär uf. Öb sie ihm äch chönnti ihres Chärtli gä? Sis heig er vori gloub la schtecke.