Grosmueter

Di Chlinschti isch scho lang parat. Sider ere Haubschtung schtoglet si itz i de Moonbootsli dür d Wohnig u wott use. D Leine vom Hung schleipft si hinger nache u der Hung ihre hingerdri. Di beide wüsse, was si wei.

Äntlech si o d Giele fang ir Garderobe. Der Mittler muess no ga bisle, das merkt er aber ersch, woner d Schihose scho anne hett. U em Gröschte si Chappe isch niene, u ne angeri wott er um ds Töde nid alege.

Di Chlini laht sech la i d Jagge häufe, sogar mit de Fingerhäntsche klappets irgendwie. U wo äntlech aui dusse im Schtägehus i d Winterschtifle schlüfe, isch das Modi scho ganz verschwitzt. Säuber geits eim nid viu angers. Weniger wäg de Chleider, aus viu meh ab au däm Häufe, Sueche, Hose ufezieh, Schue binge, Ermu hingere litze u Schnudernase putze. We me das Grüebu u d Näbegrüsch derzue nid gwanet isch, isch das e rächte Schtress. We mes gwanet isch, äua o. Aber de isch das Autag u vilech hett me da de o chli meh Üebig drin. Uf jede Fau cha me de äntlech einisch d Türe bschliesse, das heisst, mi chönnt, we me wüsst, wo der Schlüssu isch.

Di Chlinschti macht sech itz haut eifach afe ufe Wäg d Schtäge zdürab u der Hung vou Fröid näb ihre verbi. U scho ghört mes pole u gseht das Meitschi d Schtäge ab purzle. Mi fluechet innerlech u vilech sogar chli lütter, wüu plötzlech ischs ganz schtiu u mi ghört nume no, wi si d Luft izieht, für de churz drufabe z pääge wie am Schpiess. Schnäu isch me dunger u nimmt se uf d Arme u singt u tröschtet u putzt Trändli ab. Meh aus der Chlupf u ne Büle uf der Schtirne wird si nid dervotrage.

U wo di drü de e Schpaziergang, es paar Sirup, es Znacht u sibe Gschichte schpeter äntlech im Bett si u schlafe, louft nüt meh ussert em Fernseh u dert o nume Wärbig. Mi gseht Mueter u Vater mit ere Horde Goofe ufem Biudschirm, i Rüggepanzer u Heume, das i verschneiter Landschaft. E sonori Schtimm verschpricht usem Off Abetür Familie. Heumpflicht ir Familie? Das git eim scho chli z dänke. U dünkt eim itz trotz auem glich chli übertribe.