Ferie II

Wo si us de Ferie hei si cho, isch deheime no aues genau eso gsi, wi wo si gange si. Im Briefchaschte si es paar Rächnige gläge u ne Poschtcharte vo Bekannte u di Zitig, wo nie öpper wunger nimmt. D Blueme hei Wasser brucht u ds Hus früschi Luft, u uf der Terasse si di erschte düre Bletter gläge. Si hett drum schnäu der Bäse gno, so wi si das süsch o ging hett gmacht, we öppis umeglägen isch, wo se gschtört hett. D Feuläde hei quitschet wi ging, we me se ufta hett, u e Schpinnele hett ihres Netz quer übere Fänschteregge gschpannet. Bim Nachber isch der Rase früsch gmäit gsi, u irgendwo ar Schtrass unger hett es Ching grännet. Ufem Schtueu si ging no di Chleider gläge, wo si du glich nid ipackt hett, di hett si afe mau versorget, während är hett gluegt, was es no im Chüeuschrank hett. Das isch nüt angers gsi aus das, wo süsch.

Ufem Tisch si no di Gleser gschtange, wo si aus letschts hei brucht gha a däm Abe vor der Abreis, di hett är du uf d Site gschteut u zwöi nöii igschänkt. Der Wii isch chüeu gsi wi ging.

Si hett itz afe mau di beide Täschen uspackt u ne Wösch überta, u är hett d Poscht sortiert. När hett er öppis gchochet us däm, wo da gsi isch. Zäme hei si gässe, so wi ging. Drufabe hett är abgwäsche u sie derwile di Zitig dürebletteret, wo süsch nie öpper list. Passiert isch aber nüt i dere Zit, wo sie si wäg gsi, u im Hus hett sech der Schtoub i de gliche Egge gsammlet wi immer. Morn würd sie de vilech suge. Vilech aber o nid. Gredt hei si über dises u äis wi ging, u nachem Gaffe si si de mau i ds Bett, eso wi jede Abe. Är rächts, sie uf der lingge Site. Si hett no der Wecker gschteut u är es paar Zile gläse. Dusse isch es schtiu gsi u im Zimmer so warm, dass me weder e Dechi no es Pischama hett brucht. O si si no di gliche gsi wi vorhär. Guet,vilech es bitzi brüner aus süsch. Aber das isch de grad aus gsi.

Wo si us de Ferie hei si cho, isch deheime no aues genau eso gsi, wi wo si gange si. O si si no di gliche gsi. U das isch guet gsi so. Si hättes gar nid angers wöue.