Radio

Si isch wider einisch am Glette gsi, u im Hingergrund isch der Radio glüffe. So isch es ihre nid längwilig worde, abglänkt aber hett es se o nid gross. Bis dä eint Satz se hett la uflose:

Tschilene heige i de letschte Jahr a Attraktivität verlore.

Ersch, won es unger em Glettise hett afa füre rouchne, hett si sech wider uf ihres Chärngschäft bsunne. Aber da hett der Moderator no grad eine nache gschobe: Im letschte Jahr heig nume no grad e knappe Viertu Tschilene bsuecht, im Vergliich mit vor füfzg Jahr. Itz hett si ds Glettise uf d Site gschteut, aber nume no erfahre, dass die Sändig, wo der Schprächer itze grad druf higwise hett, de übermorn am Abe loufi. Das zur beschte Sändezit, hett si tänkt, wo scho wider Musig glüffen isch.

Ihre isch es es Rätsu gsi, mit was so ne chlini Bevöukerigsgruppe mit so gringer Bedütig für d Schwiz e ganzi Schtung vome ne Radioabe verdienet hätt. U si hett sech überleit, dass si säuber ja o no nie e Tschilen hett bsuecht. Weder früecher no hütt. Si hett ja no nid emau eine kennt u drum o gar nid chönne säge, ob itz dä öppis vo sire Attraktivität ibüesst heigi.

Der Radio isch ging no glüffe, u der Moderator hett druf higwise - so winer das i der letschte Haubschtung öppe scho sibenedrissg Mau gmacht hett - mi chönn dises u äis o im Internet ga nacheluege. Oder aber es Mail i ds Schtudio schicke.

Si hett ja itz nid grad zu dene Läserbriefschriberinne ghört, wo sech zu auem u jedem öffentlech hett müesse üssere. Aber ihrer offene Frage zu dene Tschilene hätt se äuä nid la schlafe.

So hett si sachlech afa formuliere u am Schluss no einisch aues düregläse. Derbi isch si über ds Wort Chile gschtouperet. Itz hett si plötzlech müesse lache. So, dass ihre am Ändi si Träne cho. Der Entwurf hett si du sofort glösche. D Sändig am übernächschte Abe hett se itz o nümm grad brönnend intressiert. Mit der Chiuche hett si öppe glich viu am Huet gha wi mit Tschile. U zum Glette wär o nüt meh gsi.